Δημήτρης Παναγιωτακόπουλος
Ο Δημήτρης Παναγιωτακόπουλος είναι απόφοιτος του Τμήματος Τεχνών Ήχου & Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου και είναι επίσης κάτοχος του μεταπτυχιακού “Ευφυής Συσκευασία: Νέες Τεχνολογίες & Marketing” του Τμήματος Γραφιστικής & Οπτικής Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠαΔΑ) και Υποψήφιος Διδάκτωρ στο ίδιο τμήμα. Κατά την διάρκεια των σπουδών του παρακολούθησε το MFA στο Cardiff Metropolitan University και εργάστηκε στο Τμήμα Ιστορίας και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου της Μπολόνια (Erasmus+). Έχει εργαστεί τόσο στον ιδιωτικό τομέα όσο και στον δημόσιο τομέα, όπως στην Γενική Διεύθυνση Πληροφορικής (DG DIGIT, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Βρυξέλλες) και στο Τμήμα Γραφιστικής & Οπτικής Επικοινωνίας του ΠαΔΑ, ενώ είναι μέλος του ερευνητικού εργαστηρίου “Design, Εσωτερική Αρχιτεκτονική & Οπτικοακουστική Τεκμηρίωση” του ΠαΔΑ.
Η Καφκική μυθοπλασία ασκεί κριτική στη γραφειοκρατική τάξη, υπογραμμίζοντας πώς η απεικόνιση του «γραφειοκρατικού νου» αντανακλά την αποδοχή της εξουσίας και την κριτική παράλυση της συνείδησης, αποτρέποντας τη συμφιλίωση μεταξύ του εαυτού και των άλλων. Η απομόνωση των φιγούρων σε εξαιρετικά ελεγχόμενα περιβάλλοντα απηχεί την απεικόνιση του Κάφκα για άτομα απομονωμένα από ουσιαστικές ανθρώπινες συνδέσεις και παγιδευμένα από απρόσωπα συστήματα. Τα σουρεαλιστικά και γκροτέσκα στοιχεία υπογραμμίζουν τον παραλογισμό της ύπαρξης, αντανακλώντας την εξερεύνηση του Κάφκα για την παράλογη και συχνά ακατανόητη φύση της ζωής και της κοινωνίας. Κάθε δωμάτιο αποτελείται από μια ψηφιακή εικόνα συνοδευόμενη από ένα ηχητικό τοπίο. Κάθε δωμάτιο αντανακλά θεμελιώδη θέματα του Κάφκα, όπως η αποξένωση, η γραφειοκρατία, και ο υπαρξιακός τρόμος ως μια κατακερματισμένη πραγματικότητα, δημιουργώντας την αίσθηση ανασφάλειας και παράδοξου. Η σουρεαλιστική αντιπαράθεση μεταξύ κλασικών και φουτουριστικών στοιχείων, στοχεύει να αποδώσει την επίδραση της τεχνολογίας και της γραφειοκρατίας στη σύγχρονη κοινωνία, διατηρώντας παράλληλα το καφκικό αίσθημα απώλειας ταυτότητας και ελέγχου. Για την παραγωγή των εικόνων χρησιμοποιήθηκαν εργαλεία Τεχνητής Νοημοσύνης, παραδοσιακές τεχνικές ψηφιακής φωτογράφισης και ψηφιακή επεξεργασία κολάζ, ενώ για τους ήχους έγινε σύνθεση από διαφορετικά ηχητικά στοιχεία.